Een dag treinen in regio Oost-Nederland

Al vele jaren zijn in ons land regionale treinvervoerders actief. De verscheidenheid is het grootst in het gebied zuid-Drenthe, Twente en Achterhoek. De laatste jaren zijn er door aanbestedingen veel veranderingen in zowel vervoerders als materieel gekomen. Ook zijn er nieuwe regioverbindingen gekomen die de grens naar Duitsland over gaan.

Tijd om met mijn laatste senioren dag het gebied per trein te gaan verkennen.

Het werd een drukke dag, totaal 18 treinen in- en uitgestapt (waarvan 4 grensoverschrijdend), ca. 35-40 keer in- en uitgecheckt (dat heb je bij al die verschillende bedrijven) en volgens Google Locatiegeschiedenis ca. 485 km afgelegd. Een hoop gezien en bij thuiskomst was ik dan ook behoorlijk afgepeigerd.

Waar kwam ik o.a. langs?

Hieronder de overstapplaatsen in volgorde:

Franeker -> Leeuwarden -> Zwolle -> Marienberg -> Almelo -> Enschede -> Enschede de Eschmarke -> Enschede -> Hengelo -> Oldenzaal -> Zutphen -> Arnhem -> Zevenaar -> Arnhem -> en met een omweg via Utrecht Centraal (met Duitse ICE) -> Zwolle -> Leeuwarden weer terug naar Franeker.

Waar heb ik in gezeten? Hieronder in beeld:

Franeker-Leeuwarden

Leeuwarden-Zwolle

Zwolle-Marienberg

Marienberg-Almelo

Almelo-Enschede

Enschede-Ensch-Eschmarke

Hengelo-Oldenzaal vv

Oldenzaal-Zutphen

Zutphen-Arnhem

Arnhem-Zevenaar

Zevenaar-Arnhem

Arnhem-Utrecht

Andere vervoerders betekent overal in- en uitchecken. Meestal op de perrons dubbele palen, meest bijzonder is station Zutphen, als enige in Nederland 3 in/uitcheckpalen. Daarnaast moet je bij de met poortjes gesloten stations wel bij het goeie poortje naar binnen of naar buiten.

Hieronder de bijzondere in/uitcheck in Zutphen

En toen kwam het er toch nog van ….. ijspret

Het was krap aan, maar Koning Winter liet zich eind februari/begin 2018 toch nog gelden. Na een 5 tal dagen bijzonder koud door een harde ijzige wind met elke nacht ca. -8/-9 en overdag tussen -4/-7 konden de schaatsen onder. Het was EN zaterdag EN zonnig weer. Wel nog een stevige wind. Wat foto’s van een nog rustige (vroeg) ijsbaan in Franeker en een al wat drukker (later) ijsbaan in Dongjum.

IJsbaan Franeker

In de loop van de middag nog even op de IJsbaan van Dongjum geweest, een klein dorp ca. 1 km noord van Franeker. Door de plaatselijke ijsclub voor het eerst in jaren weer “korte baan”wedstrijden voor de jongste jeugd georganiseerd en later gevolgd door curling wedstrijden voor de oudere jeugd. Koek en zopie was ook aanwezig EN mooi weer

 

\IJsbaan Dongjum

 

Inspectie damwand achter het huis

We hebben al langere tijd last van weglopende grond achter de damwand. Of door de te lage waterstand of door niet voldoende laag aangebrachte planken. Nu de sloot met een dikke laag ijs is bedekt een uitstekend moment voor inspectie. Hoewel het morgen gaat dooien weet ik nu wat ik het voorjaar moet doen om het probleem op te lossen.

De damwand

Amsterdam – Noord/Zuidlijn

Juli van dit jaar gaat de Noord/Zuidlijn eindelijk in gebruik. Ruim een week geleden was er voor de laatste keer voor de definitieve ingebruikname (juli) gelegenheid om de ondergrondse stations te bezoeken. Ruim 40.000 geïnteresseerden deden dit en ik was daar uiteraard ook ook bij. Al die jaren de bouw gevolgd en nu dus zien wat het geworden is. Hieronder wat ervaringen en beelden van een aantal stations. Allereerst het Centraal station maar dan bovengronds.

Na ruim 10 jaar eindelijk het Stationsplein boven de grond vrij van bouwactiviteiten en daardoor opvallend leeg. In de verte (linksonder)  een wit-blauwe M met 1 van de 3 toegangen naar het metrostation. De gevel van architect Cuijpers goed zichtbaar.

Metrostation Amsterdam Centraal

Daarna naar beneden via een woud van roltrappen (35 stuks), rolpaden (4) en liften (7). De halte bevindt zich namelijk ver onder de al aanwezige Oostlijn naar de Bijlmer.

En dan kom je in de ruimte waar de metro straks langs komt. Vanwege de gigantische ruimte heeft het al een bijnaam: “de kathedraal.

Het is niet allemaal zo monumentaal. Er zijn ook gewone perrons.

Metrostation Rokin

Bij het graven van alle metrostation tot diep in de Amsterdams ondergrond kwam niet alleen klei, veen en zand naar boven maar ook honderdduizenden gedumpte gebruiksvoorwerpen. Zoveel en soms zo bijzonder dat er iets mee gedaan moest worden. Bij het metrostation Rokin komen twee lange vitrines tussen de roltrappen waar een selectie zal worden tentoongesteld. Bij de echte opening (Willem Alexander / Maxima?) worden deze vitrines zichtbaar.

In dit metrostation zijn op de perronwanden door de kunstenaars Daniel Dewar & Grégorey Gicquel objecten aangebracht die een beeld geven van de cultuur en samenleving van vandaag. Hoewel je na ingebruikname niet lang op een metro hoeft te wachten is het interessant genoeg om er eens langs te lopen en een paar metro’s over te slaan. Hieronder een selectie van de natuurstenen objecten.

Metrostation Vijzelgracht

Om de risico’s tot beschadiging van huizen, gebouwen en openbaar gebied zoveel mogelijk te beperken en vanwege de zachte ondergrond, huizen op houten palen etc. ligt de metrolijn erg diep. Dat is o.a. te zien op het metrostation Vijzelgracht waar je nadat je met een “gewone” roltrap op halteniveau bent afgedaald je daarna via een 47 m lange roltrap op de perrons terecht komt. Het gaf bij sommige (meest vrouwelijke) medebezoekers de opmerking: “Ik blijf hier, je krijgt me hier ….ammenooitniet….  mee naar beneden”. 

Metrostation “De Pijp”

In de Vijzelstraat tussen de Albert Cuijpstraat en de Ceintuurbaan is de Vijzelstraat hier op zijn smalst. De huizen mochten niet gesloopt worden. Om de metro toch te kunnen aanleggen en ook nog eens een station te maken is besloten de twee geboorde tunnels boven elkaar te leggen. Het station is daardoor eigenlijk een soort hoge op zijn kant staande platte schoenendoos geworden. Aan een kant de stijgpunten (liften en roltrappen), daarnaast de perrons en rails, maar dan in 2 niveaus. Om “engtevrees” en beslotenheid te voorkomen zijn er enorm veel glazen vides toegepast, waardoor je je toch niet in een echt gesloten ruimte voelt. Het is wel een rare gewaarwording om van of naar het onderste perron te gaan je achter glas het bovenliggende perron passeert.

 

 

 

 

 

 

Buurtmolen Herbaijum

Bij een boerderij in de buurt van het tussen Harlingen en Franeker gelegen dorp Herbaijum stond een windmolen. Deze was economisch afgeschreven. Op dezelfde plek was de mogelijkheid om een nieuwe windmolen te plaatsen. Vanwege provinciale verordeningen mocht hij niet hoger worden dan de oude, maar de tegenwoordige windmolens kunnen met eenzelfde hoogte wel veel meer en goedkoper energie leveren.

Wij zitten reeds een paar jaar bij het energiebedrijf Qurrent. Zij doen veel in groene energie en proberen samen met bewoners en bedrijven in een bepaald gebied projecten van de grond te krijgen die duurzame energie leveren zoals zonneparken en windmolens. De molen bij Herbaijum gaf hen de gelegenheid om bewoners daarbij te betrekken.

In de media is de nodige aandacht besteed aan het initiatie van Qurrent. Wat de media schreven is hier te lezen: https://buurtmolen.nl/nieuws

Maar dan heb je investeerders en afnemers nodig. Qurrent is na de zomer van vorig jaar actief bezig geweest om particuliere investeerders te zoeken. De totale kosten van deze nieuwe molen waren geraamd op ca. 1,2 mio Euro. De helft konden ze krijgen via een invensteringsfonds op voorwaarde dat  de andere helft door particulieren zou worden opgebracht. En dat was een succes. Binnen een maand was de nog benodigde € 600.000 binnen. Wij hebben ook 2 obligaties gekocht en zijn dus medeinvesteerder.

Er moest wel reclame gemaakt worden

Naast investeerders waren er ook nog afnemers (klanten) nodig. Dit was wat lastiger en heeft ook langer geduurd. Voorwaarden: overstappen naar Qurrent en woonachtig zijn in een postcoderoos rond de plaats van de windmolen (en daar vallen Franeker en Harlingen onder).

Voordeel voor de afnemer is dat hij geen energiebelasting hoeft te betalen, maar wel de investerings- en onderhoudskosten moet betalen. Het tarief per te betalen Kwh ligt daardoor maar op ca. 14 ct.

Ook hier doen wij in mee (opgezet in de vorm van een coöperatie) en zijn daardoor ook mede eigenaar van de windmolen. We lossen dus eigenlijk via de energietarieven onze eigen lening aan onszelf af en krijgen daar ook nog rente van. Mes snijdt voor ons aan 2 kanten.

Afgelopen november (2017) is de nieuwe molen geplaatst door molenbouwer EWT.

De molen in aanbouw

En zoals hieronder te zien is de molen gereed en draait sinds kort. En aangezien het deze grijs is met veel wind krijgen we nu stroom van onze eigen windmolen, want onze zonnepanelen leveren nu niet veel op.

 

Hoogwater IJssel – altijd weer mooi om te zien

Eergisteren hebben we een wandeling gemaakt langs de IJssel vanaf Zwolle (Katerveer) naar ’s Heerenbroek t.h.v. Zalk. Uiteraard om het hoge water te zien. We liepen langs een gebied waar men een stroomgeul gemaakt had in het kader van Ruimte voor de Rivier. Hierdoor was het water (helaas?) minder hoog. Maar het blijft indrukwekkend om de eigenlijk kleine IJssel nu te zien als een zeer brede rivier waarbij het water van dijk tot stond.

Opvallend waren verder de vele watervogels die rondvlogen of rondzwommen. Veel leven in de rivier. Ook in de zomer is dit een mooie route om te lopen. Het is onderdeel van de LAW Hanzenstedenpad. Bij gewoon laag water loopt de route via het Laarzenpad, wat nu uiteraard niet mogelijk was. Bij het veer Zalk – ’s Heerenbroek ligt een bijzonder knus theehuis tegen de dijk van de stichting Philadelphia waar je door mensen met een arbeidsbeperking aan koffie met gebak wordt geholpen. Het is bijna het hele jaar door open.

Theehuis Zalkerveer

Dit moet ik even kwijt

Normaal houd ik mij op deze blog zo min mogelijk bezig met politiek, maar omdat de meerderheid van de media blijkbaar te afgestompt is om er aandacht aan te besteden doe ik het hier maar. Het gaat over een gisteren door Donald Trump verspreide tweet. Zijn volgers hebben deze tweet niet gemist en er massaal op gereageerd. Nu volg ik hem ook niet actief, maar werd ik er op gewezen.

Waar gaat het over.  Afgelopen week werd bekend dat er in 2017 in de WERELD- burgerluchtvaart (militair-, particulier-, sportvliegtuigen uitgezonderd) geen doden waren gevallen.

En wat twitterte Trump gisteren: dat het aan HEM te danken was dat we wereldwijd zo’n  veilige luchtvaart hebben. Je moet maar durven. Hieronder zijn tweet.

 

Uiteraard werd er wel door zijn volgers volop op gereageerd. Vele tienduizenden keren en uiteraard niet bepaald positief. Hieronder een paar uit die vele reacties waar ik mij volmondig bij aansluit

1 januari 2018 – de Volkstuin – nat/nat/nat

Vanochtend voor het eerst sinds ruim een maand weer eens over de volkstuin gelopen. Nou ja lopen…. Het was modder / nat / modder / nat. Ik was er de afgelopen tijd wel regelmatig langs geweest, licht op de route naar Appie, maar toch maar eens beter kijken en wat foto’s genomen. Het was geen ramp, maar na de volgende neerslagcijfers van weerstation Dongjum, hier ca. 1 km. vandaan (augustus t/m december): 104,0; 127,4; 91,8; 121,2; 117,6; is te begrijpen dat je daar op de Franeker klei niet vrolijk van wordt.

Maar we zijn het nieuwe jaar weer begonnen, afgelopen week de bestelling voor aardappels, uien, zaden de deur uit gedaan en moet het toch wel weer een keer goed komen. Dagen worden weer langer, weer beter?? dus….

Hieronder wat ik aantrof met daarachter wat afbeeldingen van buurtuinen die nog meer water hadden. Daar weer onder hoe de tuin er juni en augustus afgelopen jaar bij lag, dus met de nodige arbeid en beter weer wordt het wel wat in 2018. Alle lezers daarom nogmaals een groeizaam 2018 toegewenst.

En zo is het op de rest van de tuinen

En dit was juni 2017

En de oogstmaand augustus 2017

Icoon Afsluitdijk – “Glowing Nature”

Vrijwilliger bij het Kazemattenmuseum

Inmiddels bijna 2 jaar geleden ben ik begonnen als vrijwilliger bij het Kazemattenmuseum in Kornwerderzand op de Afsluitdijk. Was het eerste jaar nog kennismaken, meelopen met rondleidingen, de eerste beginselen ontdekken wat er komt kijken bij het helpen in het museum, in dit tweede jaar (2017) heb ik volop meegedraaid. Over het museum en alles wat er speelt en dingen die je meemaakt later meer verhalen en beelden.

Nu eerst aandacht voor de gebeurtenis die speelt vanaf medio november 2017 t/m medio januari 2018: Het Icoon Afsluitdijk. Een kunstproject van Daan Roosegaarde.

Icoon Afsluitdijk – Lichtpoort

Meest opvallende element daarin is dat wanneer je met de auto in het donker over de Afsluitdijk rijdt je bij de passage van de sluistorens in Den Oever en Kornwerderzand deze oplichten in het licht van de koplampen. Dat geeft een bijzonder effect, alsof je door verlichte poorten rijdt. Hij noemt het: Lichtpoort

Lichtpoort

LICHTPOORT – Door koplampen auto’s verlichte sluiscomplexen Den Oever / Kornwerderzand

Glowing Nature

Nadat wij in het voorjaar van 2017 Kazemat VII hadden ontruimd kon Studio Roosegaarde in dit kazemat het project Glowing Nature opzetten. De bestaande expositie in dit (zoeklicht)kazemat was verouderd en zou opnieuw ingericht worden. Tot de nieuwe inrichting, voorjaar 2018 mocht het bureau van Daan Roosegaarde er gebruik van maken. En werd er een tijdelijke vloer ingelegd met een waterbed. In het water zijn levende algen geplaatst die bij beweging licht geven. Dus als je over de watervloer loopt geven de golfjes een heel apart blauw licht.

Daan Roosegaarde zelf schrijft daarover:

Het project GLOWING NATURE toont de schoonheid van de natuur op de Afsluitdijk met een unieke ontmoeting tussen mens, biologie en technologie. De exclusieve tentoonstelling, geplaatst in één van de historische kazematten, is een interactieve en mysterieuze ervaring met lichtgevende algen, een van de oudste micro-organismen ter wereld. Alleen wanneer je deze eencellige algen perfect onderhoudt en verzorgt, geven ze langdurig natuurlijk licht wanneer je ze aanraakt.

Hieronder een aantal afbeeldingen van de oplichtende algen in het Kazemat VII

lopen op de algen

Fles met gloeiende algen

Toegang kazemat met algen

Opgloeiende algen onder de handen

Dit unieke project is nog te bekijken tot medio januari 2018. Voor bezoektijden / reserveren / waar etc. kijk op: Veelgestelde vragen -> Glowing Nature

Naast mensen van Studio Roosegaarde en bewaking is ons museum ook gevraagd vrijwilligers te leveren om de bezoekers naar het kunstproject te begeleiden. Zelf heb ik daar inmiddels een 4-tal avonden doorgebracht, wat ook voor mij bijzonder was. In het pikkedonker op een uitlooper van de Afsluitdijk een hele avond door te brengen en bezoekers die niet wisten waar ze terecht gekomen waren door te sturen naar het project.

In de Volkskrant van 16 november 2017 is een artikel gewijd aan het project Glowing Nature. Voor het artikel zie:  Je waant je op de planeet Pandora

Midwinterjûn 2018 – Frjentsjer (Midwinteravond – Franeker)

Vrijdagavond 22 december 2017 vond vanuit theater De Koornbeurs in Franeker de uitvoering plaats van “Midwinterjûn”. En wij waren daarbij.

Uit de gids van De Koornbeurs:

“Wanneer de dagen korter worden en de nachten langer, is het tijd voor alweer een vierde editie van het knusse winterevenement Midwinterjûn, een avond boordevol verhalen en (verhalende) muziek. Naast prachtige, spannende, ontroerende én grappige verhalen van meestervertellers Frank Belt, Douwe Kootstra en Johan Veenstra op locatie, wordt er een muzikaal programma verzorgd door Frisicana in de theaterzaal van De Koornbeurs. 

Een drietal gidsen zorgden dat we door de nachtelijke maar kerstsfeer verlichte binnenstad van Franeker onze weg naar de verhalenvertellers konden vinden. De verhalen werden verteld in sfeervolle zalen van het Martenahuis, het Botniahuis en het Stadhuis, wat zorgde voor een bijzondere kerstsfeer. De verhalenvertellers gebruikten elk een andere taal: Frank Belt in het Nederlands, Douwe Kootstra in het Fries en Johan Feenstra in het Stellingswerfs (een iets andere maar goed verstaanbare taal uit het grensgebied met Drenthe)

Twee van de verhalenvertellers, Frank Belt en Douwe Kootstra op locatie in het Stadhuis en het Martenahuis.

We gaan weer beginnen – Allereerst met de beste wensen voor het nieuwe jaar

Het is al weer lang, lang geleden dat ik iets aan “VanAllesEnNogWat” heb toevertrouwd.  Maar tegen het einde van het jaar dacht ik dat het tijd was om weer te beginnen. Het is voor mij en mijn omgeving een zeer druk (vooral vrijwilligers)jaar geweest, zodoende niet veel tijd en of zin gehad om wat te vertellen en te laten zien. Te beginnen met onze kerst/nieuwjaarskaart die een aantal van jullie al ontvangen hebben. Daaronder het verhaal rond de foto.

Deze foto heb ik half juli gemaakt op het Deense eiland Bornholm (gelegen onder Zweden), waar we toen op vakantie waren. tijdens een wandeling langs de rotsachtige noordwestkust kwamen we langs een plek met enorm veel grote en kleine stenen. Doordat de zee ze op een bepaalde wijze had afgeslepen kon je ze stapelen. Het was wel een geduld- en precisiewerk, want je moest wel de juiste passende stenen bij elkaar zoeken om zo’n toren te bouwen. Op die plek stonden honderden grote en kleine torentjes. Vele langswandelaars probeerden het kunstje na te maken waardoor een bijzonder stukje strand ontstond.

Hieronder nog een impressie

Tot slot ieder goede feestdagen en een vooral gezond 2018 toegewenst

 

Nog één keer deze winter ….. op het ijs

Het is nu warm in de felle zon, maar daarnet nog 1 keer gebruik gemaakt om achter ons huis op het ijs te staan. Dieuwer verordonneerde me van het ijs te komen, maar ik kon het niet nalaten. Dag winter.

De grootste gehaakte deken van de wereld

Leeuwarden culturele hoofdstad van Europa in 2018

In 2018 is Leeuwarden culturele hoofdstad van Europa. Rond het thema Culturele hoofdstad zijn veel activiteiten op touw gezet. Zo krijgen bijv. alle Friese 11-Steden een door kunstenaars ontworpen fontein, of ze willen of niet. Er komen veel manifestaties op het gebied van kunst, dans, toneel, muziek. Harlingen krijgt zijn 2e tall ships race . Voor alles wat er gaat spelen is een overzicht te zien op de website van Leeuwarden Culturele Hoofdstad 2018

Eén van de grote thema’s is “Mienskip” waarbij de gemeenschap / inwoners van Leeuwarden / Friesland gevraagd is met ideeën te komen om gezamenlijk het project Culturele Hoofdstad 2018 tot een succes te maken.

De grootste gehaakte deken van de wereld

Een aantal vrouwen hebben daarom het idee opgevat om gezamenlijk een poging te doen om het wereldrecord grootste gehaakte deken te breken. Uitgangspunt is dat er dan ca. 10.000 gehaakte dekens moeten komen om dit record te halen.

Elke deken moet 1.40 x 2.00 m groot zijn. Daarbij zijn gehaakte vierkanten van 10×10 of 20×20 cm de basis. Dit alles moet aan elkaar. 10.000 dekens komen overeen met ongeveer 4-5 voetbalvelden !!! Na afloop wordt alles uit elkaar gehaald en gaan de dekens naar mensen die het nodig hebben.

De vrouwen die het idee opperden hebben het geweten. Inmiddels zwoegen vele honderden, ik zelf denk een paar duizend vrouwen, niet alleen in Friesland, maar ook elders in Nederland en zelfs wereldwijd aan hun vierkantjes en dekens.

Sommige maken alleen vierkantjes, die anderen weer aan elkaar zetten. Anderen maken de deken zelf. Dieuwer is er één van. Ook komen groepen vrouwen in brei-, haak- en quiltclubs bijeen om samen gezellig te haken.. en haken… en haken…..

Hieronder foto’s van hier (Franeker en Harlingen) gehaakte dekens:

Er is een aparte Facebook pagina waar alle dekens te zien zijn die binnengekomen zijn. De Facebookpagina is <<HIER>> te zien. Inmiddels staat de teller op 1690. Nog heel wat te gaan, maar nu velen dekens aan het afronden zijn stromen ze binnen, met nog een jaar te gaan. Op “Omrop Fryslan” is een reportage te zien en te horen over het project.

Onlangs was er in de bibliotheek van Franeker weer een ochtend om gezamenlijk binnengekomen vierkantjes en grotere stukken aan elkaar te zetten. Hieronder een impressie:

Ruige rijp

Als weeramateur weer wat geleerd. Afgelopen week was de week van de “ruige rijp”. ook hier in Franeker. Drie dagen met het fototoestel op pad geweest. Prachtig om te zien, haast niet goed in beeld te krijgen. Dinsdag was het nog vrij veel nevel en mist, woensdag was het al wat beter maar nog steeds diepgrijs. Donderdag scheen eindelijk de zon, maar toen was het heel snel gebeurd. Maar de winter is nog niet voorbij.

Hieronder “grijze” beelden in 2 series van dinsdag en woensdag

 

En donderdag wat meer kleur

Zo Maar Wat

Met de Olympische spelen van 2016 in het achterhoofd, een schitterende cartoon in de Leeuwarder Courant van 7 december 2016

Soestbergen; vak 12; nr. 352

Een wat cryptische omschrijving, maar dit is de plek van het graf van mijn ouders. Mijn vader, mijn moeder (te jong overleden) en mijn 2e moeder liggen er begraven. Ik was er vele jaren niet meer geweest, maar toen ik onlangs op één van mijn treinendagen het nieuwe NS station Vaartsche Rijn in Utrecht bezocht was de begraafplaats op loopafstand. Ik twijfelde nog, voelde mij een beetje …… zolang geleden niet geweest ….. beetje schaamte … ?  toch maar doorgezet en het graf bezocht. Ik kon er niet zomaar voorbij lopen, al te lang had ik het links laten liggen.

Begraafplaats Soestbergen in Utrecht is een echte grote stads begraafplaats. Het is de oudste algemene begraafplaats van Utrecht, aangelegd in 1830 door de bekende tuinarchitect J.D. Zocher jr  en sinds 2001 is het rijksmonument.

Daarom heerlijk om doorheen te lopen, zeker met op die dag mooi weer en prachtige herfstkleuren. Ja wat moet je daar dan. Eigenlijk herinneringen ophalen. Het is een oase van rust te midden van het geroezemoes van de grote stad en met aan de westkant elke 1-2 minuten langsrijdende treinen. De begraafplaats en het graf liggen namelijk vlak langs de drukke spoorlijn Utrecht – Den Bosch / Arnhem. Kort door de bocht had mijn vader niet op een betere plaats kunnen liggen.

Na eerst even gezocht te hebben, tegelijk een mooie wandeling door het parkachtige van de begraafplaats, heb ik vlakbij het graf een tijd op een bank gezeten. Ik had brood en drinken bij mij en daar zat ik dan, met gedachten en zicht op een lang verleden, mijn broodtrommel leeg te eten. Ik had een goed gevoel om na zo’n lange tijd in alle rust bij het graf wat na te denken, hoewel nadenken, gewoon alles over je heen laten komen. Eigenlijk wat jammer om weer weg te gaan, maar het gewone leven gaat door.

De Gemeente Utrecht heeft een mooi boekje uitgegeven, “Welkom op Soestbergen” met een speurtocht voor “kids”, daarin beschreven een wandeling en een speurtocht.

Hieronder een rondgang over Soestbergen

Na korte tijd liep ik alweer volop in de drukte van de mensen en treinen van het vernieuwde imposante station Utrecht Centraal, niet veel later in de spitsdrukte van Amsterdam Zuid, met 8 rijen langsrazende auto’s langs de Zuidas van A10 en weer even later liep ik op het Centraal station van Amsterdam tussen alleen maar gehaaste mensen.

Weer later bij de drukste fietskruising !!!! van Nederland, vlak voor de IJ-ponten (kom ik nog wel een keer op terug) heb ik met verbazing staan kijken hoe alles goed ging zonder ook maar enige verkeersregeling. Met wat gekochte broodjes en yoghurt in de trein, het was inmiddels donker, op weg naar het verre Friesland.